Yetenek israfının şirketlere maliyeti: 8,8 trilyon dolarlık kayıp
1Huddle’ın kurucusu ve CEO’su Sam Caucci boşa harcanan yetenekten bahsettiğinde, soyut şeylerden söz etmiyor. Caucci, küresel ekonomideki 8,8 trilyon dolarlık kayıptan ve potansiyeli kullanılmayan milyonlarca çalışandan bahsediyor. Wasted Talent: How Greed, Exploitation and the Promise of the Future of Work Has Failed the Front Line, and a Plan to Fix It (Boşa Harcanan Yetenek: Açgözlülük, Sömürü ve İşin Geleceği Vaatlerinin Ön Saf Çalışanları Nasıl Hayal Kırıklığına Uğrattığı ve Bunu Düzeltme Planı) kitabının yazarı Caucci, “Boşa harcanan yetenek performans katilidir. Satışları düşürür, hizmeti zayıflatır ve şirketleri geri çeker” diye konuştu. Caucci'nin söylediğine göre bu durum küresel ekonomiye yılda yaklaşık 8,8 trilyon dolara mal oluyor. Düşük çalışan bağlılığı tek başına üretkenliği yüzde 18 azaltıyor ve karlılığı yüzde 15 düşürüyor.
“Özgüven sarsılır, enerji düşer”
Ancak Caucci’ye göre rakamlar hikayenin sadece bir kısmını anlatıyor: “Çalışanlar görülmediklerini hissettiklerinde özgüven sarsılır, enerji düşer. Zamana sadık kalan ama işe bağlanmayan insanlarla karşılaşırsınız.”
Caucci’nin misyonu ön saflardaki çalışanların sistematik olarak ihmal edilmesinin nasıl fırsatları yok ettiğini göstermek ve işyerinde onuru yeniden inşa etmek için bir yol haritası sunmak. Eğer Amerika Birleşik Devletleri’nin iş gücü gelişiminde dünyaya liderlik ettiğini düşünüyorsanız, Caucci’ye göre bu büyük bir mite inanmışsınız demektir. Diğer ülkeler işgücü gelişimini ulusal öncelik haline getirirken, ABD bunu büyük ölçüde bireylerin sorumluluğuna bırakmış durumda.
Yapay zeka çağında çıkmazlar
Forbes için kariyer ve liderlik konulu yazılar kaleme alan Rodger Dean Duncan’a göre kariyer basamakları bir zamanlar öngörülebilir ilerleme sunuyordu. Artık değil. Caucci, “Eskiden işler on yılda bir değişirdi. Şimdi, işleri oluşturan görevler yıldan yıla, hatta bazen ay bazında değişiyor. Yapay zeka ve otomasyon bu ateşe benzin döktü; işi sistemlerimizin başa çıkamayacağı bir hızla yeniden şekillendiriyor” dedi.
Son birkaç on yılda, Caucci’ye göre çok sayıda şirket “kısa vadeli kar maksimizasyonu bağımlılığına” yenik düştü. Yazar, “İnsanlar ikinci plana itildi. Yetenek geliştirmek yerine, birçok şirket onu sıkıştırmakla meşgul. Eğitim bütçeleri kesiliyor. Kariyer yolları düzleşiyor. Ön saf roller, büyüme sıçrama tahtaları yerine ‘tak-çıkar’ pozisyonları olarak görülüyor. Bu, üç aylık raporlarda iyi görünebilir ama uzun vadeli bir yetenek açığı yaratılıyor” diyor.
“İnsana yatırım yapmayanlar bunu düşük üretkenlik ile öder”
Bunların ölçülebilir bir zarar olduğunu belirten Caucci, “İnsanlara yatırım yapmayan şirketler bunu yüksek çalışan devri, düşük üretkenlik ve yavaş büyüme ile öder. Bu açgözlülük, yeteneği serbest bırakılacak bir güç yerine kontrol edilecek bir maliyete dönüştürdü” ifadelerini kullandı.
Caucci’ye göre, insanları geliştirmek için tasarlanan sistemler bile aslında onları kontrol etmek için inşa edilmiş durumda: “Bugün çoğu İK sistemi korumaya, değil performansa odaklı. Yasal riskleri azaltmak, kutucuk işaretlemek ve uyumluluğu sürdürmek için tasarlanmışlar, yeteneği açığa çıkarmak veya sonuçları yönlendirmek için değil”
“Beklemek kaybettiren bir stratejidir”
Kendini sıkışmış hisseden çalışanlara Caucci’nin tavsiyesi net: Beklemeyi bırakın. “Çalışanların üç seçeneği var: umut etmek, beklemek ya da harekete geçmek. Umut etmek işe yaramaz. Beklemek kaybettiren bir stratejidir.” Çalışanlara “yeni ilişkiler kurma, yeni beceriler öğrenme ve gerçek deneyimler biriktirme konusunda agresif olun” çağrısında bulunuyor. Caucci, “Ben buna ‘deneyim istifleme’ diyorum. Odağınızı sertifikalar toplamaktan, istediğiniz kariyeri şekillendirmenize yardımcı olacak beceriler ve hikayeler toplamaya kaydırın” diye ekliyor.
